Kinshasa, 25 februari, 2015
Goede vrienden van ORPER , Zoals vorig jaar rond deze tijd zitten we dus opnieuw bij ORPER in het warme Kinshasa .O p 2 februari zijn we thuis vertrokken in de sneeuw en werden we hier ’s avonds met 38°C zeer warmen hartelijk onthaald . Ik ben nu al drie weken hier en het is tijd om met jullie enkele indrukken te delen. De dag na mijn aankomst kregen we al bericht dat de Toyota pick-up, die we dank zij Wereld Missiehulp konden versturen, goed was aangekomen op de procuur Saint Anne van Scheut. Hij stond daar compleet en met de volledige inboedel te wachten om afgehaald te worden. De volgende dag werden alle meegegeven goederen uitgepakt bij ORPER en geregistreerd : medicatie, 4 hospitaalbedden, kleding, leesboekjes, schoolmateriaal, schoeisel, speelgoed en nog veel meer . Deze pick-up was een noodzaak en wordt ingezet voor de dagelijkse bevoorrading van alle huizen van ORPER. Hij zal zijn nut nu zeker kunnen bewijzen.
Een van de eerste dagen had ik de gelegenheid om mee te rijden naar de ecologische boerderij van ORPER. Het deed me veel plezier te zien dat de varkenspopulatie was aangegroeid van 38 vorig jaar tot 53 op dit ogenblik. Ook de groep legkippen werd weer vernieuwd en hun eierproductie loopt op tot 14 plateau’s per dag. De opbrengst van deze boerderij zorgt gedeeltelijk voor de voedselvoorziening van de kinderen, een ander deel wordt aan derden verkocht. Zo zorgt ORPER, beetje bij beetje, voor zelfbedruiping. Hier krijgen ook enkele grotere jongens van ORPER een landbouwopleiding zodat ze later op eigen benen kunnen staan.
De eerste week ben ik dan dagelijks met het Mobiel Centrum op pad gegaan. Dit is het busje dat de kinderen op straat bezoekt. Zij worden gesensibiliseerd over allerhande onderwerpen, de verpleger verzorgt hun wonden en geeft medicatie en zieke kinderen worden meegenomen naar een van de dispensaria van ORPER voor verdere verzorging . Dit jaar werd ik erg getroffen door het zien van kwetsuren, aangebracht met Gillette mesjes, opgelopen tijdens straatruzies, en door kindmoedertjes die op bepaalde sites verblijven met hun kindjes en baby’s. Dit zijn pijnlijke situatie.
Ondertussen ben ik iedere dag aan het werk in een van de huizen van ORPER. Ik geef er alfabetiseringslessen en leer hen knutselen. Ik luister dan ook naar hun droevige geschiedenis.De kinderen die recht van de straat aankomen kunnen echt geen letter lezen of schrijven en spreken ook geen Frans.Maar werken bij ORPER geeft toch veel voldoening, vooral als je ziet hoe het personeel zich inzet voordeze kinderen.
Ik moet stoppen met mijn verhaal. Er is nog heel veel te vertellen maar dat zal voor een volgende keer zijn.Ik dank jullie allen voor de steun en stuur iedereen mijn zeer warme groeten uit Kinshasa,
Ik moet stoppen met mijn verhaal. Er is nog heel veel te vertellen maar dat zal voor een volgende keer zijn.Ik dank jullie allen voor de steun en stuur iedereen mijn zeer warme groeten uit Kinshasa,
Anny Steegmans
Goede vrienden van ORPER , Zoals vorig jaar rond deze tijd zitten we dus opnieuw bij ORPER in het warme Kinshasa .O p 2 februari zijn we thuis vertrokken in de sneeuw en werden we hier ’s avonds met 38°C zeer warmen hartelijk onthaald . Ik ben nu al drie weken hier en het is tijd om met jullie enkele indrukken te delen. De dag na mijn aankomst kregen we al bericht dat de Toyota pick-up, die we dank zij Wereld Missiehulp konden versturen, goed was aangekomen op de procuur Saint Anne van Scheut. Hij stond daar compleet en met de volledige inboedel te wachten om afgehaald te worden. De volgende dag werden alle meegegeven goederen uitgepakt bij ORPER en geregistreerd : medicatie, 4 hospitaalbedden, kleding, leesboekjes, schoolmateriaal, schoeisel, speelgoed en nog veel meer . Deze pick-up was een noodzaak en wordt ingezet voor de dagelijkse bevoorrading van alle huizen van ORPER. Hij zal zijn nut nu zeker kunnen bewijzen.
Een van de eerste dagen had ik de gelegenheid om mee te rijden naar de ecologische boerderij van ORPER. Het deed me veel plezier te zien dat de varkenspopulatie was aangegroeid van 38 vorig jaar tot 53 op dit ogenblik. Ook de groep legkippen werd weer vernieuwd en hun eierproductie loopt op tot 14 plateau’s per dag. De opbrengst van deze boerderij zorgt gedeeltelijk voor de voedselvoorziening van de kinderen, een ander deel wordt aan derden verkocht. Zo zorgt ORPER, beetje bij beetje, voor zelfbedruiping. Hier krijgen ook enkele grotere jongens van ORPER een landbouwopleiding zodat ze later op eigen benen kunnen staan.
De eerste week ben ik dan dagelijks met het Mobiel Centrum op pad gegaan. Dit is het busje dat de kinderen op straat bezoekt. Zij worden gesensibiliseerd over allerhande onderwerpen, de verpleger verzorgt hun wonden en geeft medicatie en zieke kinderen worden meegenomen naar een van de dispensaria van ORPER voor verdere verzorging . Dit jaar werd ik erg getroffen door het zien van kwetsuren, aangebracht met Gillette mesjes, opgelopen tijdens straatruzies, en door kindmoedertjes die op bepaalde sites verblijven met hun kindjes en baby’s. Dit zijn pijnlijke situatie.
Ondertussen ben ik iedere dag aan het werk in een van de huizen van ORPER. Ik geef er alfabetiseringslessen en leer hen knutselen. Ik luister dan ook naar hun droevige geschiedenis.De kinderen die recht van de straat aankomen kunnen echt geen letter lezen of schrijven en spreken ook geen Frans.Maar werken bij ORPER geeft toch veel voldoening, vooral als je ziet hoe het personeel zich inzet voordeze kinderen.
Ik moet stoppen met mijn verhaal. Er is nog heel veel te vertellen maar dat zal voor een volgende keer zijn.Ik dank jullie allen voor de steun en stuur iedereen mijn zeer warme groeten uit Kinshasa,
Ik moet stoppen met mijn verhaal. Er is nog heel veel te vertellen maar dat zal voor een volgende keer zijn.Ik dank jullie allen voor de steun en stuur iedereen mijn zeer warme groeten uit Kinshasa,
Anny Steegmans